In het buitengebied rondom de Nieuwe N69 zijn deze zomer elf betonnen kunstobjecten geplaatst; bijzonder vormgegeven sculpturen met een verhaal. Deze gebiedsiconen markeren de verbinding tussen de nieuwe weg en het groene landschap en bieden een plek voor ontmoeting en historie.
De vorm van de objecten is afgeleid van de geografische breuklijn die door dit gebied loopt. De Feldbissbreuk loopt vanuit Duitsland via Limburg en België tot diep door in Brabant. De breuk kruist dit gebied rondom de Broekhovenseweg. Deze breuklijn is niet zichtbaar, maar heel soms wel voelbaar. Vooral in het verleden is er een aantal zeer lichte aardbevingen geweest. Met de breuklijnbanken vertellen we dit verhaal.
Zes breuklijnbanken staan aan het eindpunt van een doodlopende weg. Door erop te klimmen wordt de breuklijnbank aan de overkant van de N69 zichtbaar. Ze vormen het restant van de oude weg die er ooit was, zodat wat er niet meer is toch zichtbaar blijft.
Elk object verkondigt zijn eigen boodschap in een zin. Naast de bijzondere vorm van de gebiedsiconen vallen ook de letters van deze boodschappen op. Deze zijn als aardlaag aan de bovenzijde aangebracht. Ze vertellen een verhaal over het gebied, de historie, de natuur en het landschap. Elke tekst is uniek, maar samen samen vormen ze één gedicht. Alle teksten zijn geschreven door Elianne van Elderen.
De breuklijnbanken zijn ontworpen om erop te zitten, te klimmen en te staan. Om even uit te kijken over de Nieuwe N69 of om uit te rusten met een blik op de nieuwe natuur. Om anderen te ontmoeten of even tot jezelf te komen. Maar vooral ook om ze te ontdekken tijdens een wandeling of fietstocht.
De objecten zijn ontworpen door H+N+S Landschapsarchitecten. Ze zijn uitgevoerd door Boskalis Nederland en gefinancierd door de provincie Noord-Brabant en Kunstloc Brabant. In oktober worden de ontmoetingsplaatsen verder aangekleed met beplanting.
